10e Nacht van de nacht

Ben jij bij de Nacht van de nacht op 25 oktober jl. bij de Veldschuur geweest? Ja, ik ben er dit jaar geweest en mijn voorstelling ervan werd overtroffen door de schitterende activiteiten.

Ik heb een keuze moeten maken uit een nachtwandeling in de Olde Maten, op zoek gaan naar vlinders, een lezing bijwonen over vleermuizen, met een sterrenkijker de hemellichamen bewonderen, luisteren naar mooie en spannende verhalen of een kijkje nemen in een reizend planetarium.
Alles was niet mogelijk. Daarom heb ik gekozen voor een bezoek aan het planetarium en een nachtwandeling, waarbij spannende verhalen werden verteld.

Nadat de Nacht van de nacht door de Veldschuur samen met Staatsbosbeheer was geopend, de stuurgroep “Bewust Verlichten” een subsidie van de provincie had ontvangen en in het kader van de duurzaamheidsactie “Slim energie thuis”, de gouden bouwhelm was uitgereikt, ben ik dus gestart met een nachtwandeling.
Deze was onder leiding van een boswachter, waarbij we tot onze grote verbazing de meeste in de Olde Maten voorkomende dieren ook werkelijk zagen. Weliswaar stonden of lagen o.a. de vos, de otter, de steenmarter, de hermelijn, de ransuil, het reeënjong en de marter strak op de plaats, zelfs als je er vlakbij kwam, maar de wetenswaardigheden, die door de boswachter over de dieren werden verteld waren soms verrassend.

Na de tocht met de boswachter vervolgden we onze weg tezamen met de Nachtschim en haar handlanger. De nachtschim is een bewoonster van de velden, die het gebied op haar vingers kent en ons daarom veilig door het moerassig gebied voerde. Wel werden we eerst ontdaan van onze stadse geuren. We werden besmeurd met door de schim vakkundig gebrouwen natuurmengsels, zodat we natuurlijk roken en onze tocht konden vervolgen naar de nederzetting FAH.

Bij de nederzetting luisterden allen bij het genot van een waar kampvuur naar het boeiende verhaal over “Zwart Kapje”, de heks van Hasselt, die in de winter door het ijs van het Zwartewater was gezakt en verdronken en de oorzaak zou zijn, dat het water tot op de dag van vandaag altijd zwart kleurt.

Vervolgens werden we uitgezwaaid door de Nevellicht en zetten we onze tocht verder in de nacht langs de spaarzaam verlichte, soms spiegelgladde met koeienvlaai bedekte donkere paden weer terug naar de Veldschuur. Onderweg werd de tocht nog wel onderbroken door een boswachter, die ons de natuur in de nacht door een nachtkijker liet waarnemen.

Daarna de sterrenhemel in het reizende planetarium bewonderd en ben ik veel te weten gekomen over ons heelal, het zonnestelsel, meteorieten, reizen naar de maan, Jupiter, etc. Zeer de moeite waard.